Na weer een bijzonder korte nachtrust rol ik rustig met mijn fiets van het hotel naar het station in Gallivare, geen stress want ik ben goed op tijd. In de ontbijt zaal kwam ik Inge-Britt weer tegen, een van de hostesses op de Inlandsbanan. De trein zal niet zonder haar vertrekken. De fiets mag in deze trein wel gewoon mee naar binnen en er is een prachtige plaats voor. Jammer dat ze zoiets niet op alle Zweedse treinen hebben. Er stappen nog een tiental passagiers in en gaande de reis zal de trein voller worden. Ook stappen er onderweg mensen uit om in een van de tussen liggende plaatsen een paar dagen de omgeving te verkennen. De meeste weetjes ken ik al, het diepste meer van Zweden, de oudste overblijfselen van menselijke bewoning en de oudste houten ski ter wereld. Maar er zit ook iets nieuws tussen. Net onder de pool cirkel is ook een struisvogel farm. Je vraagt je af hoe die beestjes dat kunnen overleven? In hun natuurlijke habitat van de Kalahari woestijn is het regelmatig boven de 40 graden, en hier in Lapland kan het met enige regelmaat –40 graden worden. Ik moet dat thuis nog eens gaan researchen want het klinkt onwaarschijnlijk.
Mijn Neef Edwin, zal me in Moskosel opwachten zodat we nog even bij kunnen praten. In de trein heb ik al een lunch besteld, deze wordt dan via iPad en local WiFi naar Moskosel door gezonden zodat alles mooi op tijd klaar staat als je daar aan komt. Meestal neem ik de Rendier ragout met kool salade en een lekkere romige aardappelpuree met zelf gemaakte bessen gelei. Wat ik alleen na alle jaren nog niet wist is dat het bestellen van de rendier ragout alleen gaat op basis van “BYOR”Bring Your Own Reigndeer. Vandaag wil dit goed lukken en neemt de machinist maar liefst 3 van deze leuke beestjes te grazen. Wel moet dit aan de autoriteiten worden doorgegeven want de eigenaar ontvangt dan voor het verlies een vergoeding. Overal in het noorden heb je rendier trackers, deze doen niets anders dan het opsporen en registreren van gedode of gewonde dieren. Als een automobilist een rendier raakt is hij verplicht dit aan te geven. De tracker spoort het beestje op ook al is hij daar dagen mee kwijt. Als je het goed bekijkt zijn ze voorzichtiger op de weg met rendieren dan met fietsers. Op het niet melden van het aanrijden van een rendier kan gevangenisstraf en een zware boete tot gevolg hebben.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Rond een uur of twee begint het goed warm te worden in de trein en beginnen de meeste mensen een beetje weg te zakken. Zelf ga ik ook een poosje onder zeil, ook niet zo gek als je voor zessen al op moet om een trein te halen. Nog ruim de tijd voor een dutje want hij komt pas om 21:15 aan in Ostersund. Na een hele namiddag in van dutten en stoppen voor koffie en een broodje ben ik blij als we in Ostersund aankomen. Even probeer ik weer de jeugdherberg een meter of 150 van het station. Er staat een telefoon nummer op en verder ziet het er niet erg gezellig uit. Ik besluit nog een paar tiendjes meer uit te geven en ga een paar straten van het station kijken waar nog een paar hotelletjes zijn die niet gelijk de bom kosten. Het wordt Hotel Algen of wel het Elanden Hotel. Oud versleten en de een persoons kamer net een schoenen doos. Ik ga nog een biertje halen aan de bar, die tevens receptie is. Je zou voor bijna €7.00 een stoel of kruk verwachten en buiten op het terras mag niet want ze hebben geen vergunning om buiten alcohol te laten drinken door gasten. Ik kan ook mijn net gekochte biertje aan de overkant op de stoep op gaan drinken om dat nuffige grietje van receptie te stangen, maar mijn “fighting spirit” is wat verslapt na 14 uur Inlandsbanan.
De keuken is dicht en ik kan de brander weer aansteken in de wc om pasta te koken, ik heb ook nog een paar zakjes noodles en cup-a-soup. Er is gelukkig wel een water koker dus ik hoef de brander niet eens aan te steken. Morgen nog een halve dag treinen en dan kijken hoe ik verder nog wat in elkaar kan puzzelen. Fietsen door het zuiden is uitgesloten dat heb ik al te vaak gedaan. Of ik zou de Thaise bessenplukkers route weer moeten nemen over de 70 km lange gravelweg. Ik ben bang dat mijn linker pees dat niet gaat trekken dus ik zoek een weg die niet te veel stress geeft zodat ik me thuis nog een weekje kan voorbereiden op de SBS of wel Super Brevet Scandinavia.
