Om 6 uur ben ik al wakker, op weg naar de wc zie ik uit het raam dat het nog steeds regent en ga snel weer slapen. In het “Wardshus” is geen internet en de TV wil ik niet aanzetten. Daar ga ik me toch maar aan lopen ergeren. Ieder jaar kijk ik dan of er bij thuiskomst nog iets gebeurd is waar ik van opkijk na 5 weken het “kastje” niet te hebben aangehad. En ieder jaar loopt dit weer uit op een teleurstelling. Na het ongeluk op de Inlandsbanan met 27 dodelijke slachtoffers en 2 dode paarden in 1929 is er eigenlijk niets schokkends meer gebeurd. Vreemd is het dan ook dat de moderne reiziger, als je het nog zo mag noemen, de stekker van zijn Motorhome pas, al waren het een navelstreng die de ronkende machine met het moederschip verbind, verbreekt als de schotel die neerklapbaar op dit rijdende 3 kamer appartement is gemonteerd op zijn minst zo is afgesteld dat er minimaal 150 kanalen op ontvangen kunnen worden.

Dan en alleen dan als ook binnen in het moederschip de diverse recorders zo zijn ingesteld dat ook thuis alle series en onbenulligheiden worden opgenomen tijdens de afwezigheid van deze reizigers, kan de stekker los en kan de eerste stuurman het sein klaar voor vertrek geven. Bij mij werkt dit niet meer. Toen ik in 2010 voor de eerste keer vertrok naar de Noordkaap lagen de Grieken al te festeren. Bakken vol geld had het toen al gekost om deze Feta Republiek boven water te houden. Nog geen 15 jaar eerder was het nog een dictatuur met een zooitje tot op het bot corrupte generaals die er haat en terreur zaaiden zodat ze ongegeneerd hun eigen zakken konden vullen. Toen hebben ze getracht er een democratie van te maken en is een groot gedeelte van deze generaals in de regering gekomen. Je hoeft niet of geen verstand van politiek te hebben om te kunnen weten dat dit verkeerd af zou lopen.

Tijdens mijn vakantie volg ik dit soort poppekast dan ook nooit. Net zoiets als een Tour de France, hierin spelen zoveel commercieele belangen dat de graaierigheid van de oude Griekse generals er gewoon bij verbleekt. Je eigen programma maken en vooral niet naar de TV gaan zitten staren, zeker niet in de vakantie.

Waar was ik ook weer gebleven? Ja Noppikoski, van oudsher een nederzetting van Finse pioniers die hier 400 jaar geleden neerstreken. Hun eerste aktie was het platbranden van flinke stukken bos zodat ze er graan op konden verbouwen. Na enige tijd was het een florerende nederzetting. Nu wonen er nog 5 mensen. Ik ben hier alweer voor de tweede dag en overweeg om me tot Noppikoskieer te laten naturaliseren. Wat een prachtig stukje wereld is dit ondanks de regen. Het gasthuis is typisch scandinavisch en het is eigenlijk een oud woonhuis. Jonaas die het cafe met de brandstof pompen runt is de eigenaar van een 3 tal huizen en het cafe langs de weg. Jaren zat hij als piloot bij de Zweedse luchtmacht maar was de drukte zat en ging terug naar Noppikoski waar toen ineens weer 6 mensen woonden.

Ik heb het onderste stapelbed in een kamer van 4. Het kost maar € 20 en omdat ik 3 jaar geleden ook al eens ben geweest val ik in de categorie “Returning Customers” en kreeg een speciale deal en de lakens er gratis bij. Het lijkt een achterlijk gebeuren in Noppikoski maar ze hebben hun zaakjes hier goed voor elkaar. In het cafe kan je volop eland eten die Jonaas zelf schiet in de winter maanden. Ook heeft hij plaats voor seminars, team building, kleiduiven schieten, sneeuw scooters, paintball en quads. En dit is zomaar een greep uit de gelikte Noppikoski brochure, er is nog veel meer te doen.

De hele dag heb ik voor het raam met mijn pc zitten prutsen terwijl het echt geen seconde droog is geweest. Buiten staat op een gegeven moment een Duitser een Mobile home af te tanken van het merk, geloof het of niet “Bavaria”, als hij bijna klaar is loop ik achteloos naar buiten om eens te kijken hoeveel er in gaat in zo’n witte sporthal met 6 wielen. Als ik nu opschrijf hoe veel het was denkt iedereen dat ik overdrijf, dus dit zal ik niet doen, maar je moet me geloven, met het geld van 5 van dit soort tankbeurten is de Griekse economie gered.