On the Road

vanochtend heb ik bij de patieent een gevaarlijke operatie uit moeten voeren. Het deed pijn in m’n hart maar na jaren trouwe dienst heb ik het mooie carbon spatbord moeten demonteren en eenzaam in de bossen achter moeten laten. met de overgebleven spatbord steunen heb ik de bagage beugel nog wat extra gespalkt. En dank nu de Heere met volle overtuiging voor het lukken van de operatie. Volledig bekeerd tot de kerk van tiewrap en ducttape. “Praise the Lord”. Met een traan in het oog zet ik de expeditie weer in gang. Het is nog geen 14 gr, en de bewolking ziet er niet veel belovend uit. Dan hoor ik weer vanaf het achterwiel een licht schurend geluid en denk dat ik gek wordt. 30 Km later na diverse sleutel stops en dan eindelijk met een blokje hout en nog wat tiewraps in combinatie met een half metertje ducttape “Praise the Lord again”. is het toch weer in orde gekomen.

Jammer dat het na 35 km gaat regenen, het had zo mooi kunnen zijn. ik ploeter voort over de lange hellingen die zich van 80 meter tot 140 meter opwerpen als een woest kolkende oceaan. Geen einde lijkt eraan te komen. Na 90 Km gooi ik de handdoek in de ring bij het zien van een ABC restaurant. Als ze ergens internet hebben is het daar. Mc Donalds lijkt van de aardbodem te zijn verdwenen hier in dit land van Hessburger en carboleum voor BBQ saus. Wil ik deze tocht nog een Hessburger bezoeken dan is het echt een noodgeval.

Na de tijd in de ABC tot het uiterste gerekt te hebben ziet het er in de plassen uit of het iets minder is gaan regenen. Tegen de tijd dat ik al mijn spullen verzameld heb is dit weer terug veranderd in weer zware regen. Na uren van zwoegen begin ik het koud te krijgen de pasta van de ABC is uitgewerkt. even stopt het met regenen en kan ik mijn kleren droog rijden. Om een half uur later weer meer regen te mogen ontvangen. Nog niet helemaal doorweekt zie ik in de verte op een kruising een bushalte. Nog niet eens 8 uur en al klaar met fietsen 155 km is alles voor vandaag. Eerst wacht ik nog tot het droog wordt maar dat gaat lang duren. Ik pak mijn spullen en span een waslijntje voor mijn natte uitruisting. dan hang ik de hangmat op die precies in het bushokje past. Ik lees wat terwijl achter me de vrachtwagens de hele nacht doorrazen, maar dat maakt me niet uit want ik slaap als een roos. Waarschijnlijk ruik ik niet hetzelfde maar daar heeft niemand last van.