Ochtend aan het meer. Om 8 uur al wakker, te heet in de volle zon. Je kan het
bijna niet geloven maar zo slecht als het vorig jaar was, zo extreem goed is het
weer nu. Je mag niet klagen maar overdag is het bijna te heet om te fietsen.
Gister zag ik al borden voor een echte plattelands bakkerij, en als ik op pad ga
zie ik in gedachte al de mok met koffie een een paar broodjes voor me staan.
Jammer dan, bijna alles gaat pas om 10 uur of later open. Dan maar doorgefietst
naar de poolcirkel. Even een substituut Cola genomen van Zweedse origine.
Taartje erbij en toen na een poosje gepraat te hebben weer op pad. Ik ga me niet
druk maken vandaag. Het is in Zweeds Lapland bijna 40 graden in de schaduw en ik
weet nu al dat het een lange lunch gaat worden. In Jokkmokk aangekomen ga ik
gelijk door naar deze fameuze eterij waar je die aardappelen gebakken in
kettingzaag olie gebakken kan eten. Wat!! onder new management? De aardappelen
zijn er niet meer, internet ook niet meer. Gelukkig kan ik met mijn onvolprezen
ALDI telefoon met dual simm naadloos weer met mijn PC contact maken met de
buitenwereld. Helaas is het 4G netwerk hier in het dunbevolkte noorden nog niet
overal uitgerold en de verbinding in Jokkmokk is traag.
De bediening is tegenwoordig ook al uit Thailand geimporteerd en de
pizzabakker die er nu staat is weer uit Turks koerdistan. Ik prevel een gebed
richting Mekka en hoop dat deze bakker beter aan de bal is dan die klojo van een
paar dagen terug. Het is te doen maar het kan véél beter. De kaas is
waarschijnlijk van die imitatie rotzooi en de ham is voorgesneden spul want zo
mooi kan deze knul dat niet voor elkaar krijgen. Zonder moeite krijg ik alles
weg deze keer. Na de lunch nog even met de koffie inclusief op het terras buiten
gezeten. Vanonder de rij parasols kijk je over de hele Hoofdstraat van Jokkmokk
uit. Het is niet de Lijnbaan maar het is al veel meer dan ik de laatste week
gezien heb. Of het zou Malung geweest moeten zijn.
Na de lunch door naar de ICA Super. Deze heeft zoals sommigen een eigen
identiteit. En deze heeft als toevoeging Raijden. Ik vermoed dat het rendier
betekend want in de zaak staat een volledig opgezet rendier tussen de rollen met
kaakjes en knackerbrod. Toch moeten de meisjes van de kassa het eerst aan een
oudere Saami dame vragen in de wachtende rij met klanten. Het is dus rendier
geworden.
Op naar Porjus nog slechts 53 Km fietsen. Wel in een verzengende hitte, maar
op de hogere stukken staat een briesje. Dan is er zo’n 18 km voor Porjus nog een
fantastische afdaling waar ik de eerste keer met de Low-Racer ook al een flinke
snelheid gehaald heb. Zo mogelijk moet dat altijd nog harder kunnen. en het ging
de goede kant op met een reuze aanloop. Dan let ik even niet goed op en stuur ik
richting de baan voor klimmend verkeer in. Remmend en kijkend kan ik de
rechterbaan weer insturen. Dit heeft minstens 5 Km van de eindsnelheid af
gehaald. Het was in ieder geval weer een flinke dosis adrenaline.
Na een Cola in Porjus rij ik door tot het station waar een Engelse dame de
cabins verhuurde. Wat ik me herinner is dat ze ook een prima internet verbinding
had. Daar aangekomen zie ik alleen een paar Duitse kentekens bij de gebouwen
staan en het oude station is gesloten. Ze kon er zeker niet van leven. Voor de
cabins moet je nu een nummer bellen. Net als ik dit overweeg hoor ik vanachter
de cabins kinderen gillen. Snel berg ik mijn telefoon op en fiets terug naar het
Porjus Hotellet. Kan iets meer kosten maar veel minder ergernis….