In de verte zie ik een zwart walmende bestelbus rijden, Taxi Loddeke staat er
op, de naam roept meer associaties op met een kinderdagverblijf dan met een taxi
service. Een ding hebben ze wel goed gezien bij “Ihre Familie Loddeke”, Zij
weten het al …..und kein Weg ist zu Weit!! meld het bijschrift op het aftandse
busje.
Ook de laatste dag is wederom weer zonnig. Het licht in Duitsland lijkt
feller dan in Zweden of zou dit iets met die 9 of 10 buffet pilzen van
gisteravond te maken kunnen hebben? Langzaam naar ontbijt om de rijen weer te
omzeilen en zorgen dat je niet vergast wordt door ongeduldige automobilisten die
bij het ontschepen op het autodek bijna niet meer kunnen wachten tot ze van
boord mogen en ruim van te voren de motor alvast starten. Als allerlaatste ga ik
van boord, er is dan geen auto meer te zien. De nieuwe containers worden alweer
naar binnen gereden. Buiten zit ik heerlijk in de zon te wachten tot mijn vrouw
me op komt halen. Wat heb ik het toch goed getroffen met haar. Het is dik 600 km
heen en evenzoveel kilometers weer terug. Een flinke afstand alles bij
elkaar.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Alles bij elkaar was het weer een geweldige ervaring. Iets minder lange dag
afstanden gereden dan aanvankelijk gedacht, en dit heeft zeker niet aan de fiets gelegen want de M5 Carbon High Racer is niet alleen super licht en uitermate stijf maar ook nog eens uitermate comfortabel als reisfiets. Heb in mijn beleving ook intenser genoten van het
prachtige weer en de reeks aan fraaie figuren die ik onderweg ontmoet heb.
Veel heb ik er in het blog genoemd en over geschreven maar er zijn nog talloze
ontmoetingen geweest waarvan geen melding. Het fietsen is vaak een peulenschil
vergeleken bij het opleveren van een dagelijks blog. Ik doe dat graag en heb op
deze manier tijdens de reis contact met de buitenwereld en kan mijn ervaringen met anderen
delen. Ieder jaar kom ik weer meer te weten over Scandinavië en kan iedereen van
harte een vakantie aanraden naar één van deze prachtige landen. Mocht er toch
per caravan of camper gereisd worden kijk dan extra goed uit voor de eenzame
fietser.
Ik hoop dat ook dit jaar mijn blog voor sommigen weer een aanzet kan zijn om
ook eens met de fiets eropuit te trekken, hoeft niet ver te zijn want in ons
eigen Nederland is het avontuur ook nog te vinden als je goed zoekt. En bedenk :
“…..und kein Weg ist zu Weit!! ”
Dank voor het meelezen Monique, zeker nog eens doen als je kan. Het is de moeite dat kan ik je verzekeren.
Bedankt voor je mooie blog. Mijn man heeft deze tocht jaren geleden op de motor gedaan. Hij staat bij mij absoluut op mijn verlanglijstje om te fietsen. Ooit als ik wat ouder ben en de kinderen de deur uit zijn.
Dank je Martijn fijn dat je hebt meegelezen. Ik begreep dat je misschien wat teleurgesteld was in het niet behalen van langere dagafstanden dit jaar, maar vrijdag start ik in het Super Brevet Scandinavia en de eerste van vier etapes is bijna 340 Kilometer lang. http://www.superbrevetscandinavia.dk/english/home.html Kijken of ik dat nog kan halen? Met geluk kan ik mijn telefoon aan de praat houden en kun je zien waar ik ben. Een mooie afleiding voor als je weer aan het werk bent
Beste Arthur,
Het was weer een feest om mee te lezen met je tocht!
Ik heb er weer erg van je pakkende manier van schrijven genoten.
Groeten,
Martijn
Ha Anneke, leuk dat je het hebt volgehouden en tot het bittere eind hebt meegelezen. Het is altijd fijn te weten of anderen het leuk vinden om te lezen.
Misschien weer tot volgend jaar, maar dan fiets ik een keer ergens anders naar toe.
Tot ziens en bedankt.
Hoi,Arthur, ik ken je niet , maar ik ben begonnen met je blog te lezen doordat Fred Monsma ze plaatste op FB.
Ik heb genoten van je reisverslag en heb heel veel respect voor je dat je dit hebt gedaan.
Ha Jeroen,
Ik heb je net ook een mail gestuurd, maar ben aan het verzinnen wie die ligfietsters geweest kunnen zijn. Ik kan me alleen nog twee heren bedenken die ik in Inari met de lunch gesproken heb. Ik zal eens zoeken of ik nog een fotootje van ze heb. Succes met je tocht en deze keer niet treuzelen maar in een keer naar de Noordkaap doorrijden hoor. Ga ook eens met de Inlandsbanan mee een stuk terug naar huis, een echte aanrader. Gr, Arthur
Hoi Arthur!
hierbij nog even een vertraagde reactie. Geleliciteerd met het voor de 4e? keer bezoeken van de Noordkaap! Omdat ik zelf nog een keer op pad ben gegaan deze zomer loop ik behoorlijk achter met het lezen van je verhalen, ik zit nu bij Kautokeino 🙂
Ik begrijp dat de carbon highracer goed is bevallen? Ik kwam trouwens nog twee Duitse ligfietsers op een camping hier in Zweden tegen. Een van hen vertelde over de zijn ontmoeting in Finland enkele jaren terug met een NL ligger. Ik vroeg mij direct al af of jij dat zou zijn. Was het een lange kerel? Ja, en hij had een hangmat. Ik wist dus direct al dat het Arthur moest zijn. Hij vertelde dat je ‘s avonds nog even een stukje ging fietsen en dat je nogal hard weg reed. En dat je een probleem met de hangmat had in het hoge noorden door afwezigheid van bomen.
groeten uit Uppsala, Jeroen.