On the Road

Om half 8 ontbijt met Sune van de Moose Garden. Na wat gepraat en een kleine betaling voor de cabin, ik ben nu weer in Zweden, na 6 bakken koffie en een stuk of 4 wraps die in het Zweeds tunnbrod blijken te heten ga ik na een statie portret genomen te hebben op pad. Het eerste half uur is een feest. de weg is bijna plat en er staat maar weinig wind, het dagje rust heeft me toch goed gedaan. Dan begint het te miezeren. Dat is niet zo mooi, maar Sune heeft mij verzekerd dat het maar weinig is vandaag. Als nog een half uur later alle sluzen open gaan weet ik al hoe laat het is. Mijn nieuwe vriend van de Moose Garden heeft geen verstand van het weer. Van huis uit geen echte boer, daar had ik het beter aan kunnen vragen. Om 12 uur kom ik in onder de stromende regen bij de plaats Asarna aan. Het heeft een skicenter met de gelijkwaardige naam. Dan al helemaal murf van de regen en de kou ga ik naar binnen. Naast de outlet store is er ook een restaurant.

Een lange rij voor me, ik ben niet de enige die wat wil eten. Normaal sta ik niet graag lang in een rij, maar nu heb ik geen keus of het zou terug de regen in moeten zijn. Ik kijk op de borden en wil als ik eindelijk aan de beurt ben een snitzel friet bestellen, maar volgens het meisje achter de balie gaat dit lang duren? Wat duurd niet lang vraag ik. Het buffet zegt ze. Nou doe mij maar het buffet dan. Wat een goede keuze blijkt dit achteraf. De “degens rat” of wel het dag menu. Voor een klein bedrag, en ik heb het bonnetje hier in mijn handen, was het € 8,50 met nog een vruchten sapje en een large coke 115 kronor totaal. nog geen €12. Wat een land hé dat Zweden? Er was zelfs een hele goede password vrije WiFi verbinding en heb ik er dik 3,5 uur aan de lunch gezeten.

Zo vaak heb ik rijst of gebakken aardappelen met “Casler” (plakjes gebakken varkensvlees in jus) opgeschept dat er zich maandag in Brabant een boer meld bij de Rabo bank om geld te lenen voor een nieuwe mega stal. Ondertussen blijf ik koffie tappen in een groot limonade glas, want die kleine kopjes is me te veel lopen iedere keer. Steeds als ik langs de kassa loop meen ik een zucht van verlichting te horen als ze denken dat ik weg ga. Ze hebben in de gaten dat ik in mijn eentje in staat ben om het hele buffet leeg te vreten voor die € 8,50. Maar het is vaak een schijnbeweging als blijkt dat het nog steeds hard regend. Op een gegeven moment ben ik weer warm en moet ik echt op pad anders ben ik over 3 weken nog niet thuis met deze kleine afstanden.

Uiteindelijk ben ik toch op pad gegaan met het regenpak aan, anders krijg ik het te koud. Na weer lang zwoegen is het om een uur of 6 zowaar weer droog geworden. Alle regenspullen uit en weer proberen de kleren droog te rijden. bijna is dit geluk als ik in een lekker tempo 15 km voor de plaats Sveg weer een gigantische regenbui in rij. Als het droog gebleven was had ik doorgereden. Enig ongemak is de vele koffie die ik vandaag gedronken heb en die me om de 10 km moeten laten piesen. Nu zit ik noodgedwongen na 185 km in Sveg in een hotelletje. De ICA (super) was nog open in Sveg dus heb gelijk weer goed ingeslagen, want ik wil hier in het zuiden nog een paar keer aan zo’n prachtig meer wakker worden. Dat is toch leuker dan in een hotel kamer omrind door zeiknatte kleding