Het is al kwart over 12 en alles is natuurlijk gesloten. Ik kan ergens wild kamperen en morgen terug gaan naar het station om de Inlandsbanan te pakken richting Mora aan het vermaarde Siljan meer. Maar ik kan ook langs Sune Haggmark rijden. Een Facebook vriend die een Eland Farm heeft in Orrevik, nog geen 20 km buiten Ostersund. Ik zou gek zijn om het niet te doen.
Buiten Ostersund over een lange brug zie ik een camping prachtig gelegen langs het water. Ik rij er bijna voorbij om dan op het allerlaatste stukje mijn hangmat tent tussen twee bomen langs het water te hangen. Het is inmiddels gewoon weer warm geworden dus de buitenzak kan eraf blijven deze keer. En zelfs met de rits open is het nog lekker. Zou dan eindelijk de zomer zijn gekomen die ik op deze soms duivelse tocht gemist heb. Tussen dennetakken door zie ik het meer schitteren, het blijft hier niet dag en nacht licht zoals in het noorden.
De camping ligt langs een weg, hij is niet druk maar ik ben er toch vroeg wakker van. Gillende kinderen ontwaken ook langzaam dus tijd om op te breken. Ik heb ook geen zin om voor die paar uurtjes slaap zonder van de camping faciliteiten gebruik te hebben gemaakt te gaan betalen. Zonder veel tamtam fiets ik weg langs het prachtige Storsjon meer. Als ik na dat wel hele kleine stukje fietsen aankom bij de Moose Garden, is het nog wel erg vroeg om al aan te komen. Ik rij nog even door naar Orrevik maar in dit plaatsje is niets. Dan maar terug naar de Moose Garden.
Als ik na de gravel weg op de heuvel ben aangekomen is alles nog in diepe rust. Ik maak een rondje over het terrein en kom al snel twee eland kalven tegen die duidelijk handtam zijn en hongerig. Als ik terug loop naar het hoofdgebouw is Sune net terug van het te water laten van zijn boot. De trailer hangt nog achter zijn auto. Aardige man die vroeger sociaal werk gedaan heeft maar nu full time met de elanden bezig is. Van de uitwerpselen die vol cellulose zitten maakt hij een speciaal soort papier. Ook is er de eland kaas die 350 euro de kilo is, er zijn maar 3 eland melkers in de hele wereld. Op de vacht van de beesten zit een reukloos vet waar zeep van gemaakt wordt, net als bij schapen is dit lanoline. Natuurlijk zijn rondleidingen en achter het hoofdgebouw staat een rijtje cabins. Dit noemt hij de Moose Academy. Hier kan je een cabin huren en als je dat leuk vindt helpen met het verzorgen van de elanden.
Vanaf de heuvel zie je één van Zwedens hoogste toppen de Are Mountain, waar ik twee jaar terug nog ben wezen skieen met onze jongste zoon Ryan. De Noorse grens is niet ver van Ostersund. Voor vanavond heb ik nog een cabin kunnen krijgen, en slaap dus in de Moose Academy. Lijkt het toch nog of ik heb doorgeleerd. De rest van de dag kom ik door met in de zon zitten m’n spullen wassen en slapen. Morgen heeft Sune een ontbijt geregeld in the Moose Cabin samen met nog twee andere vertrekkende gasten om half 8. Dus het gaat een lange fietsdag worden morgen. De temperatuur is nu weer geheel doorgeschoten naar een graad of 28. Veel warmer hoeft het van mij niet te worden.